KINDNESS FOR ALL

...a lot to do for this month...have something special for my community " RuamThai" and KonThai Malaysia. I'm not power women or special human but just have some difference think in my mind and do the best and good work for them....

Wat Maccimaram, Jubakar, Kelantan

Wat ThepChumNum Naka, Kedah

I always remember kindness in my home town and all Monk or Ajarn, because them giving knowledge in Thai Language and Dhamma 'พระคุณครู (พระในวัด)' for me and friend's :)

t-shirt RuamThai second edition

But that XTVT...we do with team work...nobody can do alone or Solo :)

Nong2 RuamThai

Let me talk in Malaysia or Thai Language...heheheh biasa la..aku bukan anak org putih hanya nak karang mengarang bagi cekap saja....bagi aku JASA tetap JASA dan perlu dikenang...sesiapa yang lupa pada jasa, maka tiada maknanya hidupnya...ramai org anggap kejayaan dirinya adalah daripada dirinya...tak aku tak fikir begitu....

" Bapa kesayangan aku selalu nasihat : Setiap Kejayaan adalah berasaskan semangat daripada orang yang sentiasa menyayangi dan memberi dorongan kita...maka patut kenang jasa mereka...hidup ini, jangan angkuh apa yang dapat dan apa yang dikata berjaya...semuanya bukan diri kita saja...tanpa semangat dan uaiporn (doa) daripada mereka itu...sudah tentu tak akan maju kedepan..."

Tradisi kita perlu dikekalkan...

Begitu juga dengan semangat RuamThai dan Masyarakat kita, kerja kebajikan semata-mata demi kwam-wang-dee dan ikhlas melakukannya...

Nong2 Seminar

Bermula dengan 5hb dengan semangat persahabatan aku dan kawan2 sudi balik ke Kg Naka, Kedah dari pukul 9 malam sampai ke Naka pukul 9 pagi keesokkan hari...kesian pemandu tak ada sesiapa backup...henti tidur, rehat2 banyak tempat juga...itulah semangat tanpa balasan...

Team KonVoi...

Tiba di Wat Naka, Nong2 dan AJK seminar tungkus lumus tolong menolong...bangga sekali, mereka lakukan dengan ikhlas...biar org cakap org mengumpat tapi kita melakukan daripada mengumpat sudah...sudah terbukti...THAM = DHAMMA atau pun aku suka ingat kata ini...Actions speak louder than words (การกระทำย่อมดังกว่าคำพูด) Tak bermakna hanya cakap dan cakap...tanpa melakukan apa...

Balik semula ke KL...

Akhirnya Seminar RuamThai ke 11 tutup tirai dengan persahabatan dan kenangan manis...

Henti rehat...menikmati alam semulajadi Sik-Baling

Bersambung lagi aktiviti aku seminggu selepas itu di Kelantan, dengan kerja kebajikan Thot-Pha-Pha untuk Nong2 Sekolah Thai dan Sangha Kelantan...saya bukan berat mana pihak....dengan ikhlas dan memberi berdasarkan peluang dan kemampuan...

Alumni Ruamthai berjaya kumpul wang untuk Thot Pha-Pha sebanyak RM 1114 dan di bahagi kepada 2 bahagian iaitu Rm 614 kepada Pusat Pengajian Bahasa Thai, Agama dan Kebudayaan Kelantan dan Sangha Kelantan.

Pertandingan Sutmon, oleh Nong2 Wat Semerak, Kelantan

Inilah sedikit sebanyak...jasa yang dilakukan kepada Sangkom dan Wat...tapi ia memberi banyak makna termasuk kerjasama dan Kwam-Samanggi Pen-Mu-Kanak :)

PHOTOGRAPHY -- MY SOUL

Photography is My Passion ....

You can create every capture from your mind and finger :)
My rules just snap...snap and snap...created your own style, focus what subject you want to say in image...not need full theory but confident with your camera...

Try snap macro with Lovely Nikon D80

That result ... not bad

Cakap tentang gambar @ photo...sudah tentu jadi kegilaan ramai sekarang...ramai yang lumba2 inginkan kamera yang power2 dan harga mahal2...hahahahah padahal hasil snapnya macam guna compact kamera aje...

Apa2 pun aku lebih suka photo yang hasilnya daripada jiwa dan kreativiti masing2...bukan kamera yang harga mahal...snap saja jika anda suka...yakin pada diri...dan hasil yang keluar itu boleh cerita apa yang anda ingin :)

Setakat ini, kerja2 photo bagi aku yang paling susah nak buat adalah gambar potrait dalam studio...fulamak...susah la...belajar kat studio nie...termasuk ligthing dan konsepnya mcm2 ada....

Test flash....

Pertama kali snap photo di studio....yang memeningkan adalah set cahaya dan ISO...fulamak...kalu tak pandai semua jadi blur2 entah apa2...kena test flash (f) berapa yang nak guna...snap2 and snap2 mata jadi blur...huhuhuhuh...memang dapat pengalaman baru...

heheheheeh can't set lighthing...

Teori yang paling aku...apabila shot di studio ialah HighKey dan LowKey...memang perfect jika dapat buat dengan sempurna :)

My Teacher...at studio

-------------------------------------------------------------------------------------------------

OUTDOOR

We style...

Super senior ... Experience Lesson

DOF style ... My Eye in The Sky :)

DOF also ... blur and sharp

Shoott ! shoott ! Shootttt !

Transparency with glasses

Green Peace !

Finally project editing with Photoshop...

Solo at Sipadan

Fuh...firts time for me stay at Kampung Air style Bajau...and snorkling at Sipadan Island...one word i can say...AMAZING !!!

turtle at Sipadan

" Ketam...ketam...comel "

With LoMo Underwater...

2 nite 3 day i just relax2 my mind with camera, book and dairy... at Sipadan Water Villagge...nice place but make me worry at nite....coz sound like tsunami come !

Relax time...just read book :)

I like on morning....wow ! fresh air specially at Sipadan...water like crystal...Hope i can come again to profesional diving....hehheheehe

Alone at home....

Good Morning Sunshine...

Happy Month...Valentine's ?

ไม่ต้องรักกันเพิ่มขึ้น แค่อย่าให้ความใส่ใจลดน้อยลง

ความรัก...มักจะหวือหวาในตอนแรก แต่เมื่อคนสองคนได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้น ระดับความตื่นเต้นก็จะกลับเข้าสู่ภาวะปกติ พอเป็นแบบนี้ หลายคนเริ่มมีคำถามโผล่ขึ้นมาในใจว่า "เขายังรักเราอยู่หรือเปล่า" เริ่มรู้สึกว่าตัวเอง "ไม่ค่อยมีความสำคัญ" สำหรับเขาเหมือนเดิมแล้ว เมื่อคนหนึ่งรู้สึกว่าตัวเองได้รับความเอาใจใส่จากคนรักน้อยลง มักจะคิดว่าความรักที่เขามีต่อตัวเองก็ "น้อยลง" ตามไปด้วย

ฉันคิดว่าคนเราไม่จำเป็นต้องแสดงออกตลอดเวลาว่ารักมากหรือรักน้อย เพราะถ้าความรักยังอยู่กับเราเหมือนเดิม ก็ไม่เห็นจะมีอะไรน่าเป็นห่วง ลองคิดดูสิว่า หากเขาดูนิ่งๆ ไม่ค่อยใส่ใจ แต่เขาก็ไม่ได้นอกใจเราแม้แต่นาทีเดียว กับการที่เขามีเรื่องเซอร์ไพรส์ให้เราตื่นเต้น และคอยเอาใจเราเป็นอย่างดี แต่เขาแอบคบคนอื่นไปพร้อมๆ กันอีกสามคน ถ้าให้เลือก…เราจะเลือกคนแบบไหนล่ะ...........

ก็ต้องเป็นคนที่ "รักเราคนเดียว" อยู่ดีนั่นแหละถูกไหม ดังนั้นการที่เราให้ความสำคัญกับสิ่งที่เขาแสดงออกแล้วตัดสินใจว่าเขารักน้อยลง เพราะทำดีกับเราน้อยลง อาจทำร้ายจิตใจกันและกันทั้งสองฝ่าย......

แต่ถ้าเรายอมรับความจริงจุดนี้ได้ แต่เขาก็ยังเอาใจใส่เราน้อยลงอยู่ดี ก็เป็นหน้าที่ของเราที่ต้องกล้าพูดในสิ่งที่เราค้างคาใจ ก่อนจะเปิดใจคุยกัน เราต้องรู้เสียก่อนว่า "เราต้องการอะไร" แล้วพูดออกไปตามที่รู้สึก ฉันมั่นใจว่าเขาต้องยอมรับฟัง และเก็บเอาไปแก้ไขปรับปรุงแน่..........

ไม่มีอะไรที่คนรักกันจะทำให้กันไม่ได้ หากเรื่องที่ร้องขอ…ก็ไม่ใช่เรื่องที่ทำได้ยากลำบากอะไร เขาอาจโทร.หาเราบ่อยขึ้น หากเขารู้ว่าเราจะไม่สบายใจ ถ้าเขาหายไปทั้งวันโดยไม่บอกกล่าว หรือเขาคงเลือกที่จะอยู่กับเราให้มากกว่าเดิม หากรู้ว่าเราน้อยใจ ที่เขาเอาแต่ออกจากบ้านไปเจอเพื่อน.............

ทุกปัญหาล้วนมีทางออก แต่เราต้องค้นให้เจอก่อนว่าอะไรคือปัญหา ผู้หญิงจะชอบคิดว่า "เรื่องง่ายๆ แค่นี้ ทำไมทำให้กันไม่ได้" ..........ผู้ชายจะคิดว่า "เขาก็เป็นของเขาแบบนี้แหละ" บางทีผู้ชายก็เบื่อที่จะเอาอกเอาใจแฟนตัวเอง เพราะเจอกันทุกวัน บางคนก็อยู่ด้วยกันทุกวัน เขาอาจจะคิดว่า "ทุกอย่างก็ดีอยู่แล้ว"

ยิ่งเราไปโวยวายจะให้เขาเป็นอย่างโน้นอย่างนี้ เขาก็จะเริ่มรู้สึกว่าถูกออกคำสั่ง ซึ่งผู้ชายจะ "เกลียดที่สุด" ถ้าผู้หญิงมาสั่งให้เขาทำโน่นทำนี่ตามใจชอบ ตราบใดที่ความรักเคลื่อนไหวอยู่ในหัวใจของคนสองคน ก็ไม่ต้องกังวลหรอกว่ามันจะ "มาก" หรือ "น้อย" แต่เราควรดีใจที่ได้รู้ว่า ในหัวใจของเรายังมี "ความรัก" ให้กันและกันอยู่เท่านี้ก็น่าจะเพียงพอ.......